Davul, Çin'de sıkça kullanılan vurmalı bir müzik aletidir. Yapılan kazılardan çıkarılan tarihi eserlere göre davul, yaklaşık 3 bin yıllık geçmişe sahip. Eski çağlarda davul, yalnızca ataları anma töreninde ve müzikal danslarda değil, aynı zamanda düşmanları püskürtme, vahşi hayvanları kovalama ve alarm vermek için de kullanılıyordu. Toplumun gelişmesiyle birlikte davul, orkestrada, yerel operalarda, tiyatrolarda, danslarda, kutlama törenlerinde ve yarışmalarda çok yaygın olarak kullanılır oldu. Yapısı çok basit olan davul, deri ve gövdeden oluşur. Genellikle hayvan derisi kullanılır. Çin'de aralarında bel davulu ve büyük davulun da bulunduğu çok çeşitli davul vardır.
Bel davulunun ortası kalın, iki ucu ise incedir. İki yüzü dana ya da katır derisiyle kaplıdır. Bel davulunun sabit tonu yoktur. Sesi çok güçlü olmayan bel davulu en sık halk dansında kullanılır, aynı zamanda müzikli danslarda çalınır. Çalgıcı, davulu beline asarak tokmakla vurur.
Örnek ezgi: "Kaplan dişlerini gıcırdatıyor"