Ruan, Çin'in tanınmış bir yaylı müzik aletidir. Ruan, eski çağlarda “Qin Pipası” olarak adlandırılıyordu. M.Ö 2-3. yüzyılda hüküm süren Qin hanedanı döneminde halk iki yana sallanan küçük davulu, “xiantao” adlı bir yaylı müzik aleti haline getirdi. Bundan sonra zheng ve zhu gibi çalgılar temelinde “xiantao”dan daha ileri bir müzik aleti yarattı. “Qin Pipası” denilen bu tür müzik aleti, “ruan”ın ilk şekliydi.
3. yüzyıl civarında Ruan Xian isimli bir müzisyen, yuvarlak sesi şiddetlendiren kutusu olan “Qin Pipası”nı çalmakta çok ustaydı. Yüksek çalma tekniğiyle Ruan, halk tarafından çok beğeniliyordu. Bu tür müzik aletine de “Ruan Xian” adı verildi. Ruan Xian, bin yıl önceki Song hanedanı döneminde “ruan” olarak kısaltıldı.
Ruan baş, sap ve gövde olmak üzere üç kısımdan oluşur. Baş kısmı genellikle, ejderha vb. Çin'in geleneksel oyma sanatı eserleriyle süslenir. Ruan, yapısal kuralları, yapımı için kullanılan malzemeler ve çalınma yöntemi bakımlarından pipa ile birçok benzerlikler gösterir.
Son yıllarda Çin'de milli müzik aletlerine daha büyük önem verilmesiyle birlikte müzisyenler, ruan temelinde yüksek, orta, ve alçak tonlu ruan'ı geliştirdi.
Yüksek tonlu ruan, sesinin açık ve berrak olmasından dolayı, orkestrada ana melodiyi çalma rolü üstlenir.
Orta tonlu ruan, sesinin sakin ve yumuşak olmasından dolayı, koroda melodik bir işlev üstleniyor.
Büyük ruan, viyolonsele benzer. Gösteri yapılırken, büyük ruan, genellikle orta tonlu ruan ile birlikte duygulu melodiler çıkarabilir. Alçak tonlu ruan, Batı müzik aletlerinden kontrbasa benzemektedir.
Örnek ezgi: "Yunan anıları"