Banhu, “Banghu” ya da “Qinhu” olarak da adlandırılır. Banhu, yerel müzik aleti huqin temelinde geliştirildi. Çin'in diğer yaylı müzik aletleriyle kıyaslandığında banhu'nun sesi daha büyük, tonu daha açık ve berraktır.
300 yıldan fazla geçmişe sahip olan banhu'nun adı, ince ahşap parçalardan yapılmasından kaynaklanmaktadır.
Banhu ilk olarak, Çin'in kuzey bölgelerinde yaygın olarak kullanıldı ve bu bölgelerde birçok yerel operada çalındı. Banhu, ülkenin operaları ve tiyatrolarıyla derin bağları bulunmasından dolayı, opera ve tiyatrolarda kullanılırken kendi özellikleri yeterince ön planda tutulur.
Banhu'nun yapısı, Çin'in iki yaylı çalgısı erhu'ya çok benzer. Banhu'nun sesi şiddetlendiren kutusu, erhu gibi deriyle değil, tung ağacından yapılan tahtayla kaplıdır. Bu, ses için son derece önemlidir. Banhu'nun sesi, açık ve berrak ve yoğun yerel havası taşır.
Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulmasından sonra, müzisyenlerin ve müzik aleti üreticilerinin ortak çabalarıyla, banhu'nun yapım tekniği önemli ölçüde yükseldi ve birçok yeni tip banhu geliştirildi. Üç yaylı banhu ve bambu banhu, bu yeni tip banhu'lardan bazılarıdır.
Banhu yapım tekniğinin yükselmesiyle birlikte, çalınma seviyesi de sürekli yükseliyor. Çin'in etnik grup orkestralarında vazgeçilmez ve kendine özgü bir müzik aleti olarak banhu, yerel opera, şarkı ve danslarda yaygın olarak kullanılıyor.
Örnek ezgi: "Ahenkle çalmak"