Bianzhong

Bianzhong (ahenkli çan), Çin'in eski çağlarından kalma önemli bir vurmalı müzik aletidir. Bianzhong, küçük ahşap rafa asılı büyüklü küçüklü bir grup çandan oluşur. Her çan farklı ses çıkarır. Farklı dönemlere ait Bianzhong'un şekilleri de farklıdır. Her çan üzerinde motifler vardır.

Bianzhong, ilk olarak 3500 bin yıl önce hüküm süren Shang hanedanı döneminde kullanıldı. Ancak o zamanlardaki Bianzhong, yalnızca üç çandan oluşuyordu. Zamanla Bianzhong'un çanlarının sayısı arttı. Eski çağlarda Bianzhong genellikle imparatorluk sarayında çalınır, halk arasında az görülürdü. Her savaşa çıkma, imparatorla görüşme ve ibadet törenlerinde Bianzhong çalınırdı.

Çin'in eski çağlarında Bianzhong, yüksek toplumsal konuma sahip olanlar tarafından kullanıldı. Bianzhong, bu nedenle sınıf ve yetkinin sembolüydü. Son yıllarda Çin'in Yunnan, Shanxi ve Hubei gibi bölgelerinde bulunan eski kral mezarlarından çok sayıda Bianzhong çıkarıldı. Bunlardan en dikkat çekeni, Hubei eyaletindeki Sui ilçesinde çıkarılan Bianzhong'dur. Oldukça güzel yapılmış Bianzhong takımının ses ölçüsü 5 oktava ulaşır. Ayrıca Bianzhong'un üzerinde müzik terimlerini anlatan 2800 kelime var. Bu da Çin'in eski müziğinin ulaştığı kültürel seviyeyi gösteriyor. Sui ilçesinde ortaya çıkarılan Bianzhong, çan sayısı ve çapı bakımından en büyük ve en iyi korunan Bianzhong'dur. Bu alet insanlığın kültür-sanat tarihindeki bir mucize olarak kabul ediliyor. Sesi açık ve berrak olan Bianzhong, melodileri adeta birer şarkı gibi çalabilmesi dolayısıyla, “şarkı çanı” olarak da tanımlandı.

1982 yılında Hubei eyaletindeki Wuhan Milli Çalgılar Fabrikası ve Wuhang Hassas Aletler Fabrikası, Sui ilçesinde çıkarılan Bianzhong'ı taklit ederek yeni tip Bianzhong geliştirdi. 24 çandan oluşan ve üç sıra olarak asılan bu takım Bianzhong'un her çanı, iki farklı ton çıkarabilir.

Bianzhong ile çalınan "Chu Shang"adlı ezgide, Çin'in eski tanınmış şairi Qu Yuan'ın sürgüne gönderilmesinden sonra duyduğu üzüntü ve öfke duyguları ifade edilir.