Sheng, Çin'in eski üflemeli müzik aletidir ve Batı müzik aletlerinin gelişmesinde aktif rol oynamıştır.
1978 yılında Çin'in Hubei eyaletine bağlı Sui ilçesinde bir kral mezarında 2400 yıl öncesine ait baosheng çıkarıldı. Bu, Çin'de şu ana kadar bulunan ilk sheng'di.
Sheng'in oluşumu, 3 bin yıl öncesine uzanır. Başlangıçta Çin'in diğer bir müzik aleti paixiao'ye çok benzeyen sheng, ip ya da ahşap parçalarıyla değişik sesli bambu gaydaların birbirlerine bağlanmasıyla oluşurdu. Sonra paixiao'dan ayırt edilmesi için sheng'e bambu kamışları ve bardak şeklindeki Dou'yu eklendi.
Bardak şeklindeki Dou sukabağından, pompa kısmı ise ahşaptan yapılmıştır. Uzunluğu farklı olan onlarca bambu kamış, Dou önünde dizilir. Tang hanedanı döneminden sonra çalgıcılar, Dou'un malzemelerini değiştirdi. Sukabağı yerine ahşap, sonra da bakır kullanılmaya başlandı.
Seng, farklı yerlerde farklı şekillerdedir. Çin Halk Cumhuriyeti'nin kurulmasından sonra, Çinli müzik aleti üreticileri, Sheng'de sürekli değişiklikler yaptılar. Yeni tip Sheng'in ses ölçüsü genişledi ve tonu kolayca değişmeye başladı.
Sheng'in sesi berrak ve tatlıdır. Yüksek ton açık ve şeffaf, orta ton yumuşak ve dolgun, alçak ton kalın ve yüksektir. Sheng, Çin'in geleneksel nefesli çalgılar arasında seslerin harmonisini sağlayan tek çalgıdır. Diğer müzik aletleriyle beraber çalınırken Sheng, tonu ayarlama ve sesi zenginleştirme rolü oynar. Büyük çaplı orkestrada yüksek, orta ve alçak tonlu Sheng bulunur.
Örnek ezgi: "Anka kuşu kanatlarını açıyor"