Çin, aile planlamasını temel bir devlet politikası olarak uygulamaktadır. Çin'de uygulanan aile planlaması politikası devletin yönetiminin, halk kitleleriyle gönül birliği ve gönül hoşluğu içinde birleşmesiyle yürütülmektedir. Devletin yönetim ve planı, kendini şu alanlarda göstermektedir: Merkezi ve mahalli hükümetler nüfus artışını kontrol eden, nüfusun niteliğini yükselten ve nüfus yapısını iyileştiren politika ve yasaları ve nüfusu geliştirme planlarını saptayarak, eşler için üreme sağlığı, gebeliği önleme, doğum kontrolü ve “az doğum öz doğum” alanlarında danışma, idari ve teknolojik hizmetler sunmaktadır. Halk kitlelerinin “gönül hoşluğu”, doğum çağındaki kadınların ve eşlerinin, devletin ilgili politika ve yasalarının ışığında yaş, sağlık durumu, çalışma ve ailenin ekonomik durumuna göre sorumlu ve planlı bir şekilde hamilelik geçirmelerini, doğuma ilişkin düzenlemeler yapmalarını ya da uygun gebelik önleyici yöntemlere başvurmaları anlamına gelmektedir.
Çin'de uygulanmakta olan aile planlaması politikaları genel olarak geç evlenme ve doğum yapma, az ve öz doğum yapma, bir koca karı için tek çocuk yapmanın teşvik edilmesini içeriyor. Kırsal bölgelerde gerçekten zorluk çeken eşler, birkaç yıl sonra ikinci çocuk da yapabilirler. Azınlık etnik gruplarının toplu halde yaşadıkları bölgelerde her etnik grubun kendi isteği ve bu etnik grubun nüfus kaynakları, ekonomisi, kültürü ve geleneklerine göre farklı ilkeler uygulanabilir: Bu bölgelerde bir çift genellikle iki çocuk ve bazı bölgelerde ise üç çoçuk yapabilir. Nüfusun çok az olduğu azınlık etnik gruplar için çocuk sayısı konusunda sınırlama koyulmamıştır.
Çin'de aile planlaması politikasının uygulamasından bu yana, geç evlenme ve doğum yapma, az ve öz doğum yapma gittikçe toplumsal gelenek haline geldi. Bunun yanı sıra, aile planlaması sayesinde evlendikten sonraki yoğun doğum ve ağır aile yükünden kurtulundu. Anneler ve bebeklerin sağlık düzeyleri de yükseldi.