Türkçe
Dil Seçin
19. yüzyılın ortalarından bu yana kurulan Çin yapıları Çin'in modern mimarisi olarak adlandırılıyor.
Çin mimarisi, 1840 yılında patlayan Birinci Afyon Savaşı'ndan 1949 yılında Çin Halk Cumhuriyeti'nin kuruluşuna kadar geçen dönemde Batı mimarisiyle kaynaşma ve çeşitlenme özelliği göstermiştir. Bu dönemde geleneksel Çin mimari sistemi nicelik bakımından avantajlar yakalamış; tiyatro, lokanta, otel gibi eğlence ve servis sektörü yapıları ile mağaza ve market gibi ticari yapılar, geleneksel mimarinin kısıtlamalarını aşmış ve Çin ile Batı mimarisinin kaynaştığı yeni bir oluşum ortaya çıkmaya başlamıştır. Böylelikle insanların ilişki kurmalarına daha fazla alan sağlanmıştır. Batı mimari havası, Shanghai, Tianjin, Qingdao, Harbin gibi yabancıların çok olduğu şehirlerde yabancı konsolosluklar, firmalar, bankalar, oteller ve kulüpler gibi yabancı yapıların çoğalmasıyla Çin mimarisine ilişkin etkinlikler de kendisini göstermeye başlamıştır. Bunların dışında Çin'in yakın çağına özgü ulusal yapılar da meydana gelmiştir. Bu yapılarda modern mimari fonksiyon, teknoloji ve biçimin, geleneksel Çin mimari tarzıyla nisbeten başarılı kaynaşması dikkat çeker.
Çin mimarisi, 1949 yılında Çin Halk Cumhuriyeti'nin kuruluşundan sonra yeni döneme girmiş ve büyük ölçüde planlı ulusal ekonomi inşasının başlatılmasıyla birlikte canlı bir şekilde gelişmeye başlamıştır. Çin'in modern mimarisi, sayı, ölçü, tür, bölge dağılımı ve modernleşme seviyesi açılarından Çin'in yakın çağında bulunan sınırlarını aşmış ve yepyeni bir görünüm sergilenmiştir. Bu dönemde Çin mimarisi, başlıca özelliği yapının ana kısmında büyük dam olan “Geleneği İzleme Dönemi”, Cumhuriyet'in kuruluşunun 10. yıldönümü dolayısıyla kurulan 10 yapının temsil ettikleri “Sosyalizm Mimarisi Dönemi”, modern tasarım ve ulusal havanın kaynaşmasıyla “Guangzhou Tarzı Dönemi” gibi üç dönemden geçirmiştir. 1980'li yıllardan bu yana, Çin mimarisi gittikçe dışa açılma ve kaynaşma yönünde gelişmekte, Çin modern mimarisi de çok yanlı olarak gelişmeye başlamıştır.
