Her Hafta Bir Hikâye（8）Baş nereye giderse ayak oraya gider
Qian Liu'nun torunu Qian Chu, Beş Hanedan ve On Krallık dönemindeki Wuyue Krallığı'nın son kralıdır. Song Hanedanı’nın ilk imparatoru Zhao Kuangying (Song Taizu), Wuyue bölgesini fethetmiştir. Qian Chu, Güney Tang Kralı Li Yu'nun yardım talebini reddederek Song'un Güney Tang Hanedanı’nı yok etmesine destek sağlamak için askerî birlikler göndermiş, ardından Song Hanedanı'na teslim olmuştur. Tarihî kayıtlarda, Qian Chu’nun teslim olduktan sonra, Song Taizu'ya değerli eşyalar ve giysiler sunduğu yazılmaktadır. “Song Hanedanı Anekdotları” kitabına göre, Qian Chu, bir gün Song Taizu’ya gergedan derisinden çok değerli bir kemer hediye etmiş, ancak şu cevabı almıştır: "Bundan daha değerli üç hazinem var.” Qian Chu, üç değerli şeyin ne olduğunu açıklamasını istediğinde Song Taizu: “Biri Bian Nehri, ikincisi Huimin Nehri ve üçüncüsü Wuzhang Nehri.” şeklinde cevap vermiştir. Qian Chu, bu yanıtı duyunca çok utanmıştır. Bu hikâye, Song Taizu'nun devlete verdiği önemi tasvir etmek için anlatılır. Qian Chu, Wuyue Krallığı’nın son hükümdarı olmasına rağmen, Qian Liu'nun vasiyetine uyarak halkın güvenliğini düşünmüş, bir savaştan kaçınmak için Song Hanedanı'na teslim olmuştur. Wuyue halkı bu yüzden ona minnettarlık duymuştur. Bugün, Zhejiang eyaletindeki Batı Gölü kıyısında Wuyue Kralı Qian’ın hatırasına Kral Qian Tapınağı ve Baochu Pagodası gibi tarihî eserler bulunmaktadır.
Ayak bağlama geleneğinin ne zaman başladığına dair farklı rivayetler vardır. “Nan Köyü Çiftçiliği Kesme Kayıtları’’na göre, ayak bağlama geleneğinin Beş Hanedan döneminde başladığını söyleyenler bulunmaktadır. Güney Tang döneminin son kralı Li Yu, Tang halkının "yay şeklinde ayakkabı" takıntısından hareketle fiyonklu ayakkabıları ustaca uzun bir bezle sarmış, daha estetik bir dans yaratmak için renksiz çoraplar giymiştir. Bu tarz, halk arasında da hemen popüler olmuştur. Bu, “taban”ın “yukarı”yı izlemesine dair bir örnek oluşturur.
Çin Cumhurbaşkanı Xi Jinping, 12 Şubat 2007'de Zhejiang'da görevliyken biri olumlu diğeri ise olumsuz örnekler oluşturan bu hikâyeleri anlatarak yöneticilerin toplum üzerinde yarattığı etkinin, yöneticilerin örnek rol oynaması gerekliliğinin önemini vurgulamıştır.